วันพุธที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2554

ที่กรุงเทพฯ

ที่กรุงเทพ ในวันที่เหมือนเดิม
ลมร้อนกระทบไหล่
ยามบ่าย ตบหัวความเย็นที่มากับรุ่งเช้า
ลมแรงจนกรมอุตุเขียนจดหมายลาฝน
เนื้อความ เป็นคำสถบ มากกว่าคำลา
เสียงของไอสไตน์ ไม่มีในไทย
เสียงแห่งสันติภาพ
ที่นำมาซึ่งสงคราม

ที่กรุงเทพ ในวันที่เหมือนเดิม
ผู้คนกระทบไหล่ไม่มองหน้า
ยามเย็น ถีบส่งความร้อนในช่วงบ่าย
กลิ่นดินเข้ามาทัก
พร้อมกับเรียกฝนเข้ามาลงแขกมวลมนุษย์
ฝน ฉีกจดหมายลาทิ้งพร้อมทวงสิทธิของตน
เธอ ถ่มน้ำลายลงบนกรมอุตุ
สงครามการเมืองไม่จบเพียงแค่ฝนตก

ที่กรุงเทพ ในวันที่ต่างไป
ทุกคนเดินยิ้มให้แก่กัน
สีส้ม เกิดขึ้นในสังคม
ท้องถนน เงียบสงบ
ธรรมชาติ ส่งยิ้มที่เอ็นดู
ตลาดสดคือที่ถกปัญหาประเทศ
การเป็นนายกถูกโยนเล่นเป็นหมากเก็บ
การร้องทุกข์ของชาติ สามารถบอกได้กับแท็กซี่

ที่กรุงเทพ ในวันที่ฉันฝันไป
สงครามความจริง มาจากแรงศรัธรา
ที่กรุงเทพ ในวันที่เป็นปกติ
หลายคนฝันอยากให้ความสงบมาพร้อมไอโฟน5

14/09/54

วันพุธที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2554

ข้อความจากองค์ศาสดา


วันนี้Messenger ส่งจดหมายมาให้ฉัน
ข้อความจากองค์ศาสดา
คำภีร์ ไบเบิล กับ พระไตรปิฎก
หาใช่คำสอนเหล่านั้น
หาใช้ศาสดาทางศาสนา

ตัวอักษรสีดำบนกระดาษหนังแกะ
แกะที่ถูกจารึก
ลมหายใจของ จดหมายวันนี้มันเบากว่าเดิม
สิ่งสมมติ เหมือนปากกาไร้หมึก
รอยจารึกสร้างตำนานใหม่ไม่ได้

สติถูกทำลายโดยทรัพย์สินที่มีค่า
ดุจสันติในสังคม
ไม่ต่างกัน
ข้อความขององค์ศาสดา
ต่างจากหมึกดำบนหน้าหนังสือพิมพ์
รอยจารึกสร้างตำนานใหม่เพื่อลบสิ่งเก่า

ตัวอักษรของความจริงไม่มีบนหนังสือพิมพ์
บทเพลงบรรเลงความจริงให้โลกรู้
เสียง ส่ง ผ่าน
เสียง ส่ง ต่อ
เสียง ส่ง ถึงเรา

วันนี้Messenger ส่งจดหมายมาให้ฉัน
ข้อความจากองค์ศาสดา
บ่งบอกถึงความจริงที่ฉันลืม
ฉันลืมว่าทุกวินาทีที่หายใจ
รอยจารึกสร้างตำนานใหม่มักเกิดขึ้นจากอบายมุข


16/8/54